Przyszłość genetyki okiem psychologa

Moje zainteresowania naukowe skupiają się na pograniczu genetyki i psychologii. Mogę zatem wypowiadać się o tym jak może zmieniać się pierwsza z wymienionych nauk wyłącznie z perspektywy badań nad genetycznymi podstawami zachowania. W mojej opinii przez najbliższe piętnaście lat będziemy świadkami budowania olbrzymich baz danych, zawierających informacje nie tylko na temat zmienności genotypowej określonej populacji, ale również różnorakich fenotypów. Zakładam, że niektóre rozwinięte kraje podążą w tym względzie za Wielką Brytanią, Islandią czy Japonią. W tym okresie spodziewam się dalszego rozwijania badań dotyczących interakcji GxE (interakcja genomy i środowiska, przyp.red.) przy wykorzystaniu analiz całogenomowych. Niestety nie spodziewam się dużej reprodukowalności wyników tych badań oraz w konsekwencji zrozumienia podstawowych mechanizmów kształtujących podstawowe mechanizmy zachowania. Jeżeli jako gatunek przetrwamy najbliższe 50 lat, w mojej opinii dopiero w takiej perspektywie będziemy w stanie tego dokonać.

Podziel się: